Pożegnania z najbliższymi .... Wiem coś o tym , ale jakoś trzeba przebrnąć, iść dalej , bo przecież niedługo się znowu z nimi spotkamy. Dobrze że chociaż są komórki , ale one nie zastąpią tego kontaktu... :)

Krem jaglany jest moim ulubionym , zwłaszcza czeko śliwka *.*

mmm <3
http://rozaliafashion.blogspot.com/

Wygląda przepysznie, nie próbowałam jeszcze kremu jaglanego :)

Pożegnania łatwe nie są, ale... cóż z tym trzeba się nauczyć żyć, innej opcji nie widzę. A taki całkiem fajny deser niejedno pożegnanie choć na chwilę osłodzi:)

Ja też nienawidzę pożegnań, choć czasami żałuję, że z niektórymi osobami nie zdążyłam się pożegnać...
Nigdy nie jadłam kremu jaglanego, chyba czas spróbować :)
Pozdrawiam i zapraszam do mnie :*

Pożegnania, pożegnania...któż ich nie przeżywał. Bywają krótkie, bywają notoryczne, bywają.... Ale zawsze są. Jakoś trzeba sobie to wytłumaczyć, przetrwać. Świetne znalazłaś pocieszenie na pocieszenie. Smaczne i zdrowe. Podoba mi się:)

Chyba nie jadłam jeszcze czekośliwki. Muszę to nadrobić! :)

Jak najbardziej się skuszę, bo jeszcze nie próbowałam kremu jaglanego :)
Ja też nie lubię pożegnań, za wrażliwa jestem i czasem zdarza mi się płakać :( I nie znalazłam sposobu, żeby to jakoś dobrze znosić...

Ja też pożegnań nie cierpię. Deser rewelacja :) Krem jaglany muszę wypróbować :))

pożegnania niestety nigdy nie będą łatwe...

naturalny smak powiadasz, może skuszę się na taki deser dzisiaj :)

Też nie znoszę się żegnać... Zawsze to takie przykre, kiedy mamy świadomość, że bliska nam osoba znika na jakiś czas :(

Bardzo fajna ta kasza, pysznie wygląda :)

Wygląda niesamowicie apetycznie :) CO do Twojego pożegnania to nie jest nic fajnego, ale po tęsknocie przyjdzie powitanie, a powitanie to 900 x więcej szczęścia, takie ja mam do tego podejście.

Na rozłąkę słodycze są najlepsze. Kaszę jaglaną lubię w każdej postaci. Takiej kombinacji jednak jeszcze nie próbowałam.

kochana, współczuję ci tej rozłąki... ale pamiętaj, gdybyś chciała jakoś się pocieszyć - zawsze znajdzie się czas na wspólną kawkę! :*
Naturalny krem jaglany... przemawia do mnie ta nazwa. Sama próbowałam już kilka wariantów smakowych, ale zwyczajny też pokochałam. Przynajmniej nie muszę zastanawiać się, jakie dodatki będą do niego pasować - bo pasuje dosłownie wszystko! :)

wiesz co do pożegnań, one kojarzą mi się ze zmianami... którymi nie ciepię, wolę tkwić w monotonii, ale czasem trzeba zakończyć pewien rozdział, by zacząć kolejny ;) w życiu trzeba się przyzwyczajać do pożegnań.. kazdy z nas kilka ich w życiu przeżyje ;)

co do przepisu.. ostatnio mi nie przypadł go gustu, ale nazwałaś to lekkim deserem xD podoba mi się wygląd, taki apetyczny.. chciałabym powąchać ;)

Czekośliwka czyli śliwka w czekoladzie?Bo nie oriętuję się a chciał;abym zrobić
Super przepis!

Oj tak pożegnania są ciężki ,dla tego ja na przykład ,gdy mój wujek wyjeżdża do Anglii nigdy nie jade na lotnisko ,bo wiem że będę ryczeć :<

Nikt chyba nie lubi pożegnań, ja też za nimi nie przepadam, choć myślę sobie, że przecież i tak kiedyś jeszcze zobaczę tą osobę, tak już jest: ))

A kremu jaglanego to ja jeszcze nie jadłam, a zapowiada się pysznie!; ))

Uwielbiam takie kremy, zawsze miksuję z serkiem :) Czekośliwka- pycha!
Pożegnania są najgorsze, nie lubię takich sytuacji..

Udany początek dnia i deser na zakończenie dnia :D Przyda się na każda okazję :D Smacznie wygląda :)

Kasza jaglana to moja ulubiona, pod taką postacią jeszcze nie jadłam, ale koniecznie muszę spróbować!

Mnie się wydaje taka prostota jak najbardziej na miejscu ;) Ładnie się prezentuje, a po takim pucharku pewnie długo nie jest się głodnym ;) Gratuluję wygranej w konkursie Blogerchef! Super ;)

Pozdrawiam,
Paulina

Me gusta! Zostań moim nadwornym kucharzem :D

Wygląda pysznie, lepszy jest smak naturalny, przynajmniej można go połączyć z ulubionymi dodatkami :)

ej no krem idealny! przepyszny i chyba go wypróbuję ;)
za powidłami śliwkowymi i czekowiśnią ostatnio szaaleję

Od dawna nie mieszkam w Polsce, więc znam uczucia związane z pożegnaniami.... niestety takie życie.... Ale krem wygląda wspaniale !!!

też nie umiem szukać przepisów:P musi być po mojemu:P czasami cos na blogach mi sie przypadkiem napatoczy to zapisuje bo szukac nie umiem, za to wymyslac juz tak:D
a kasza - fajna i kusi:)

Nie jadłam jeszcze kremu jaglanego, ale parę razy się z nim spotkałam i też mnie zaciekawił :) taka podstawowa wersja na początek jest najlepsza, bo można poznać smak samego kremu i połączyć go z ulubionymi dodatkami. Pozdrawiam! PS a pożegnań chyba nikt nie lubi, szczególnie z bliską osobą i na długo...

Wpadaj do mnie szybko z tym śniadankiem, czekam:)

Chyba nikt nie lubi pożegnań :(

A na taki deser to bym się skusiła ;D

Oj skuszę się, skuszę, bo bardzo zachęca wyglądem :D

Bardzo fajny deserek, chętnie się poczęstuję:)

Bardzo mi pasuje TAKIE zaproszenie na śniadanie. Mogę obiecać, że nie będziesz musiała się na długo ze mną żegnać jeśli tylko zechcesz mnie zatrzymać takimi smakołykami :)))). Ośmieliłaś mnie do zrobienia kremu we własnym zakresie. Pozdrowienia

Chętnie wypróbuję:):)

Ale zjadłabym taki krem, mniam!

pewnie że się skusimy:) na taki deser nie trzeba nas długo namawiać.

Może i smaczne są takie desery, ale niestety ja ich nie jadam. Gdyby był przygotowany na wodzie to na pewno bym się pokusiła.
Pożegnania zawsze bolesne, przeżyłam je na wakacjach żegnając siostrę, która wracała do Kanady. A jeszcze
ja mam język nie wyparzony i powiedziałam o parę słów za dużo i później się żałuję.

Się skusimy! Nie dziś, ale już niedługo :))

Pozdrawiam, http://ewakuchennie.blogspot.com/

Bardzo fajne i smaczne :) będę musiała zrobić i się porozmieszczać :D

Ja bym się skusiła z miłą chęcią

Ja się piszę! Ostatnio na nowo odkrywam jaglankę :) Pyszności jak dla mnie!

Ciekawy deser nam zaserwowałaś, na pewno spróbuję. Pożegnania trudne, ale powitania....to fantastyczna sprawa:))

U mnie w roli głównej wystąpiła kasza jęczmienna. Podana z jabłkiem z orzechami ziemnymi.. cudo <3 Dziękuję za wspaniałą inspirację, zapewne jeszcze nie raz zaszczyci moje podniebienie :D Pozdrawiam! :)